Ռուսների՝ մեր հանդեպ արածը արդարացում չունի։ Բայց դա ընդհանրապես չի նշանակում, որ մեկ այլ տեսակի օտարամոլները առիթավորվեն ու մեզ մի փոսից մեկ այլ փոսը տեղափոխեն։
Երկրորդ աշխարհամարտի արդյունքները ժամանակին Չերչիլն այսպես էր բնորոշել իր երկրի համար. «Հաղթանակ և ողբերգություն»։ Առաջին արցախյան պատերազմին հաջորդած ժամանակաշրջանն էլ մեզանում կարելի է հենց այսպես բնորոշել։
Եթե կլսեք ապուշություններ այն մասին, որ «արցախահայը մի օր էլ չկարեցավ պահեր իր հողը», պարզապես իմացեք, որ մեկ օրում Ադրբեջանը պաշտոնապես կորցրել է 193 հատուկ պատրաստություն անցած զինվոր ու սպա։ Սա՝ միայն պաշտոնապես ընդունածը։
Այս պատմությունը ածանց ունի՝ նախա-:
2018-ի վերջը և 2019-ի սկիզբը ծայրաստիճան անհաջող էր: Փետրվարի վերջին անսպասելի հայտնվեցի հիվանդանոցում ու ենթարկվեցի տհաճ վիրահատության:
(Թե ասա՝ վիրահատության տհաճ-հաճելին ո՞րն է):
Փաստն այն է, որ 2018 թվականին իշխանությունը գրավեցին թուրքական գործակալները։ Իրենց գլխավոր տականքի առաջնորդությամբ քանդեցին երկրի պաշտպանական ու գաղափարական միասնությունը: Հանձնեցին Արցախը, բացարձակ վտանգել են Հայաստանը:
Որքան էլ անցնի ժամանակը, Ժողովուրների կյանքում կան պատմական փուլեր ու իրադարձություններ, որոնց վրա երբեք չի նստում ժամանակի փոշին։ Այդպիսին է ֆաշիստական Գերմանիայի դեմ խորհրդային բազմազգ ժողովրդի` արյան գնով տարած պատմական հաղթանակը։
1915-1923 թթ. ցեղասպանությունից հետո Արևմտյան Հայաստանը դատարկվեց հայերից։
Սպանդից փրկված սասունցիները Արևելյան Հայաստան Հասան:
Սուտ է, թե նրանց այստեղ գրկաբաց ընդունեցին։